(wpaść w szał)

См. также в других словарях:

• szał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szale, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostry stan choroby umysłowej charakteryzujący się zaburzeniami świadomości z gwałtownym podnieceniem; furia; potocznie: napad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szał — m IV, D. u, Ms. szale, blm 1. «ostre zaburzenie świadomości z gwałtownym podnieceniem będące objawem niektórych chorób psychicznych i zatruć, furia; potocznie: napad gniewu, złości, wściekłości» Atak, napad szału. Objawy szału. 2. «stan… …   Słownik języka polskiego

• wściec — dk Vc, wścieknę, wściekniesz, wścieknij, wściekł wściekać ndk I, wściecam, wściecasz, wściecają, wściecaj, wściecał, rzad. «spowodować, że ktoś się rozgniewa, wpadnie w złość» Wścieka go byle co. wściec się wściekać się 1. tylko dk «zachorować na …   Słownik języka polskiego

• oszaleć — dk III, oszalećleję, oszalećlejesz, oszalećlej, oszalećleli, oszalećały, oszalećali «dostać pomieszania zmysłów; stracić panowanie nad sobą, wpaść w szał, we wściekłość» Oszaleć z gniewu, ze szczęścia, z bólu, rozpaczy. ◊ Oszaleć na punkcie kogoś …   Słownik języka polskiego

• rozszaleć — dk III, rozszalećeję, rozszalećejesz, rozszalećej, rozszalećlał, rozszalećeli rzad. to samo, co rozszaleć się. rozszaleć się 1. «zacząć szaleć; wpaść w szał» Rozszaleć się z radości, z rozpaczy. Po zdobyciu bramki przez naszą drużynę kibice się… …   Słownik języka polskiego

• oszaleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, oszalećeję, oszalećeje, oszalećlał, oszalećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić rozsądek, panowanie nad sobą pod wpływem silnych uczuć; wpaść w szał; dostać pomieszania zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszaleć z rozpaczy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozszaleć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, rozszaleć sięeję się, rozszaleć sięeje się, rozszaleć sięlał się, rozszaleć sięleli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpaść w szał, oddać się szaleństwu, ulec niepohamowanym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wściekłość — ż V, DCMs. wściekłośćści, blm «niepohamowany gniew, złość; nadmierne wzburzenie; furia, szał» Bezsilna, rozpaczliwa wściekłość. Napad, wybuch wściekłości. Wpaść we wściekłość. Zblednąć z wściekłości. Wściekłość kogoś ogarnia, porywa. Wściekłość w …   Słownik języka polskiego

• furia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowny, niedający się opanować gniew; szał, wściekłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika furia. Wpaść w furię. Robić coś z furią. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień